Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

Aj, po mojemu, nie ten dział - ale dziś już administracja nie urzęduje.

A tak prywatnie... Takie chyba teraz panują tendencje - pokażmy coś uniwersalnego, takie wszędzie i nigdzie. Może to oni, ci twórcy dzieł uniwersalnych, mają rację. Mnie się to nie podoba, bardzo. Cóż, moje zmartwienie.

Jako się rzekło wcześniej, przeniosłem wątek do działu współczesnego - bo, choć coś tam w nim o historii, rzecz się dzieje teraz.

MHŻP... Co też ten skrót znaczy? Wystarczą pierwsze dwa słowa: Muzeum Historii. A koncepcja przedstawionego projektu bardziej pasuje do wiejskiego odpustu. Muzeum powinno - jeśli już z konieczności operuje atrapami - pokazywać coś możliwie zbliżonego do tego, co gdzieś tam kiedyś istniało. Niechby to była choćby jedna, jedyna kamienica z Nalewek, z kilkoma podwórzami. Dokumentacji nie brak, coś by się dało zrobić. Ale nie, lepiej pokazać wszystko - bo a nuż tam na tych Nalewkach brakowało jakiegoś istotnego elementu? To nie muzeum, to bliższe jarmarkowi. Szkoda. Już mi się odechciało tam chodzić (choć pewnie nieraz zajrzę). Szkoda. Tak samo, jak szansy budowy w tym miejscu atrapy Koszar Wołyńskich, tak samo, jak zawłaszczonej przez betoniarzy ostatniej autentycznej gettowej uliczki na północnym Muranowie. Aj...

Ja tak troszkę z mieszanymi uczuciami...

Nie dziwi mnie spojrzenie Żyda na tę imprezę i jej słabości. Pewnie, w Polsce najłatwiej wpaść w schemat sztetlowo-szmoncesowy. Skrzypeczki, nachalni handlarze, czosnek i prześmieszne nazwiska. Niestety, to ładnie się wpisuje w tradycyjne widzenie Żydów przez Polaków - więc się dobrze będzie sprzedawać. Formuła festiwalu - ba, nawet jego nazwa - też, niestety, w tym kierunku całość przedsięwzięcia popycha. I tu mamy ten sam problem, jaki pojawia się przy innych działaniach popularyzatorskich. Dziś, aby dotrzeć do odbiorcy, trzeba mu serwować prostą, obrazkowo-schematyczną papkę - coś, co nie odbiega zanadto od oferty jego ukochanego telewizora. On tym żyje, on to kocha, on się nawet pofatyguje na miasto, żeby trochę tego łyknąć. Inaczej, mało kto by przyszedł - a tu kultura kulturą, ale trzeba na tym zarobić.

A koncert finałowy... Cóż, kompilacja wszystkiego, co się ładnie sprzeda. Oglądałem te dzieła parę razy w telewizorze, bywałem też na próbach na Placu Grzybowskim. Ładne. Gdybyśmy mogli przez telewizję przesyłać zapachy, pewnie by nam telewizorniani spece od kultury przez ten cały czas wpuszczali do mieszkań czosnek.

Inna rzecz, że sam festiwal jest potrzebny, wiele się przy jego okazji dowiedziałem, pozachwycałem różnymi rzeczami, nasłuchałem... To są właśnie te mieszane uczucia, o których było na początku.