Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

24 nie pomoże Przeciwnie. Jeśli to Ciasna, nie ma ten numer prawa tam się znaleźć. To była strona nieparzysta. Nie mógł to być też adres oficyny od Nowiniarskiej (tu powinno być 14) czy Franciszkańskiej (nieparzysta strona). Jedynym, co by mogło uzasadniać pojawienie się w tym miejscu owego numeru, byłoby przyjęcie mojej ryzykownej hipotezy z postu 640. Gdyby tę akurat pierzeję placyku upiększono dekoracjami, każdy numer byłby możliwy. A tak w ogóle, czy ta latarenka nie wygląda trochę podejrzanie? Na ogół chyba raczej cyfry były ciemne, tu jest odwrotnie. A może budynek jest autentyczny, tylko numer przyczepiono dla jakichś względów uzasadnionych scenariuszem? Dawno nie widziałem tego filmu, gdybam sobie.

roox napisał:

ostatnio nieco inne ujęcie tego miejsca pojawiło sie w najnowszym zbiorze tekstów Właddysława Bartoszewskiego i Marka Edelmana nt dzielnicy żydowskiej w Warszawie.

Korzystając z okazji, zmuszony jestem z ogromnym smutkiem przed wspomnianym dziełem przestrzec. Sporo tam bajek, informacji nieprecyzyjnych (nie mam czasu wymieniać). Kupiłem, widząc nazwiska - i żałuję Jest na szczęście trochę mało znanych dokumentów - choćby referat Schöna, ale już na zdjęcia - jak widać - trzeba patrzeć uważnie.

Daros napisał:

Sama scena walk ze wzmiankowanym miejscem
http://www.youtube.com/watch?v=Ird0rv46 … detailpage

Uczciwie: fragment 1:24 do 1:28 nie za bardzo mi się spodobał. To wygląda trochę tak, jakby uliczka na lewo od pięcioosiowej kamieniczki (nasza potencjalna Ciasna) była przegrodzona ścianą zaraz za trzema osiami bocznej elewacji. A z kolei to, co wyłania się całkiem po lewej, wygląda trochę jakby było ścianą budynku równoległą do czołowej elewacji naszej kamieniczki, ewentualnie ustawioną skosem - a powinna być prostopadła. Wiem, perspektywa... tego mi nikt nie musi mówić. Ale wątpliwości wspomniany urywek budzi.

Dołączam się do wątpliwości Hildegrina. Na innym ze zdjęć (tych wrzuconych przez Darka) za domami wyraźnie widać szczyt drzewa. I to nie takiego trzy-czteroletniego lub rosnącego dziko na dachu, lecz solidnego fajnego drzewa. To, o czym pisał Krzyś, czyli latarnie: cokoły są nieco dziwne jeśli myśleć o warszawskim oświetleniu. Jeśli byłby to rejon wskazywany przez Fryderyka to sądzę, że kamienice po prawej stronie kadru byłyby dekoracją. Ze zdjęć lotniczych widać wyraźnie, że w tym miejscu - przylegając do ślepej ściany sąsiedniej oficyny - stały jakieś klitki, a nie kilkupiętrowe potężne domy.

Skądinąd, rzeczy nie są tym, czym się wydają Żeby trochę jeszcze zamącić:

zaruk napisał:

Na innym ze zdjęć (tych wrzuconych przez Darka) za domami wyraźnie widać szczyt drzewa. I to nie takiego trzy-czteroletniego lub rosnącego dziko na dachu, lecz solidnego fajnego drzewa.

Mowa o zdjęciach 1 i 2 z postu 633, prawda? Otóż, takie drzewo w tym miejscu w roku 1935 widać. Zaraz spreparuję obrazek i zaznaczę na nim, co trzeba. W dodatku, powinien być w okolicy widoczny szczyt ściany z jednospadowym dachem - i na wspomnianych obrazkach on jest, taki, jak być powinien (choć faktycznie, wygląda trochę jak kawał dykty. Coś niesamowitego. Mam pewną wariacką hipotezę, ale muszę ją dokładnie sprawdzić, co pewnie trochę potrwa (a w razie czego, rzecz i tak będzie nie do udowodnienia ).

Z inne beczki:
Zdjęcie opisane następująco: "Lipiec 1947 roku. Zwykłe furmanki wiozą węgiel. Warto zwrócić uwagę na postrzelany mur cmentarza żydowskiego"

Nie pasuje mi wiele elementów: mur, zabudowa, nawierzchnia czy układ światła.

Chciałbym (z żalem) przytoczyć argument przeciw Ciasnej. Jest dość prosty i weryfikowalny. Na podstawie  ortofoto45 i zdjęć lotniczych wykonanych po Powstaniu można odnieść wrażenie,  że  intesujące budynki były tylko wypalonymi murami. W szczególności (odróżnieniu od zdjęć filmowych wykonanych w '48),  nie widać na nich ani skrawka dachu. Skądinąd wiadomo, że budynków później nie odremontowano tylko wyburzono (obecnie jest tam chyba budynek szkoły).  Krótko mówiąc, budynki są w zbyt dobrym stanie żeby to była Ciasna.

Ostatnio edytowany przez VCS-3 (3.12.2010 10:50:55)

Te dwa ostatnie obrazki to oczwiście jest jakiś argument, tyle, że takiej niezniszczonej zabudowy było w 1948 roku, szczególnie w Warszawie bardzo mało, więc budowanie scenografii miało uzasadnienie. Ale budowanie w tamtym czasie makiet budynków zniszczonych podczas walk, IMHO mija się jednak trochę z celem. Znalezienie pleneru wychodzi dużo taniej (nie dotyczy "lasu krzyży" ). Podobnie trochę bezsensownym byłoby wówczas robienie makiet zniszczonych latarni wz. 1856, skoro w całym mieście było ich pod dostatkiem. Pytanie tylko, czy stoją w miejscach, gdzie faktycznie stały...

BTW
Akurat argument VCS-3 nt dachów nie do końca mnie przekonuje - wykonanie chociażby prowizorycznych dachów na potrzeby zdjęć, to nie jest jakieś szczególnie trudne zdanie. Nie znaczy to jednak, że jakoś szczególnie upieram się przy tej Ciasnej - jest tyle samo argumentów za i przeciw.

W sumie to byłoby dobre pytanie dla profesjonalnego filmowca: co wychodzi taniej, sprowadzenie z Łodzi do Warszawy całej ekipy wraz z niezbędnym osprzętem (praktycznie w pozbawione jakichkolwiek udogodnień ruiny) oraz "ufryzowanie" naturalnego pleneru, czy jednak pozostanie w filmowym atelier i wzniesienie kilku makiet? Zaznaczam, że nie znam odpowiedzi na to pytanie. Osobiście bardziej ekscytuje mnie wersja plenerowa...

Pardon, powtórzyłem się trochę za Krzysztofem...

Ostatnio edytowany przez Hildegrin Borsuk (3.12.2010 11:15:22)

Zaczynam się przychylać do tezy , mając na uwadze nowe materiały zdjęciowe wklejane przez kolegów, że mamy niestety do czynienia z filmowymi dekoracjami.Innym pytaniem jest to czy układ przestrzenny tych dekoracji jest wzięty z "głowy" scenografa czy też jest kopią jakiegoś układu istniejącego wczesniej.
Dlaczego mimo dostaku w 1948  roku ruin nie adaptowano ich do filmów? Ze względów bezpieczeństwa.Takie ruiny "zachowują" się nieprzewidywalnie.Wystarczy czasem nawet silniejszy podmuch wiatru.Watpię by ktoś rozporządzał życiem aktorów czy ekipy filmowej, ryzykując czy nie spadną na nich jakieś obluzowane cegły czy inne elementy budynków.
Chciałby tak przy okazji przypomnieć,że bodajże na początku 1946 przeszła przez Warszawę wielka wichura i pod walącymi resztkami murów zginęło kilkanaście osób.Zdarzenie to notabene dało jeszcze jeden pretekst do histerycznej rozbiórki większości ocalałych murów nawet takich budynków co przy odpowiednim postępowaniu nadawały się do odbudowy czy rekonstrukcji. Podejrzewam że w 1948 pamięć tych wydarzeń była jeszcze świerza.