Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

Źródło 1. – W. Bartoszewski, „Dni walczącej stolicy”

Najcięższe walki na Woli.
6 rano – początek natarcia niemieckiego wzdłuż Młynarskiej i przez pl. Kercelego w głąb miasta. Batalion brygady Dirlewangera przebijał się w ciężkich walkach wzdłuż Chłodnej, Elektoralnej, w kierunku Pl. Żelaznej Bramy.
Linia ul. Wroniej – walki toczone przez wycofujące się oddziały Armii Ludowej.
Oddziały niemieckie wiązały w rejonie cmentarzy siły „Radosława”.
W godzinach popołudniowych, Niemcy dotarli do Hali Mirowskiej i nawet przedarli się przez Ogród Saski do Pałacu Brühla.

Godzina 15 – wtargnięcie Niemców do szpitala dziecięcego im. Karola i Marii.

Na placu nieczynnego tartaku na Okęciu powstawał następny obóz przejściowy, początkowo dla ludności niepolskiej, obywateli państw obcych, volksdeutschów i innych.

Doprowadzenie pierwszej grupy wypędzonych z Woli warszawiaków do Durchgangslager 121 w Pruszkowie.

Noc 5/6 sierpnia – izolowana dotychczas dzielnica mokotowska odzyskała utraconą łączność osobową z komendą okręgu AK w Śródmieściu.

Napływ na Stare Miasto i do zachodnich części Śródmieścia wielkich ilości uchodźców z Woli.

Dotkliwe bombardowania ul. Twardej, Pańskiej, Krochmalnej, Elektoralnej, Orlej, Siennej, Złotej, Żelaznej.

W związku z zaistniałą na Woli sytuacją, została podjęta decyzja o ewakuacji Komendy Głównej AK z fabryki Kamlera, w kierunku Starego Miasta. Nowa siedziba – budynek szkolny przy ul. Barokowej 6.

Ostrzał lekkiej artylerii niemieckiej, skierowany na tereny elektrowni na Powiślu.