Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

Pięknie dziękujemy

Tak sobie myślę (przyznam, Ania mi to wczoraj mówiła), że można takie historyczne aneksy do kolejnych spacerów, zamieszczać.

Tera już moje

Pamiętam Górnośląską, szczególnie właśnie od tej strony. Z rodzicami odwiedzaliśmy wujka (mieszkał Górnośląska chyba 3 lub 5, bo raczej nie 3/5 - budynek był nieco w głębi i się na fotce nie załapał).
Pamiętam także, że zaglądaliśmy na teren tej fabryki vis a vis.
Mam jeszcze mglisty obraz malutkiego sklepiku, (po nieparzystej stronie Górnośląskiej) w którym można było kupić marzenie każdego urwisa. Sądzę, że niewiele osób kojarzy taką zabawkę sprzed lat, więc dwa słowa o niej. Była to... bombka! Tak, tak! Nie bomba, ale bombka, bo miała ok. 8-10 cm. Wykonana była z metalu, składała się z 2 części łączonych sprężynującym drutem działającym na zasadzie sprężyny. Po rozłączeniu obu części (głowica od reszty korpusu) wkładało się kapiszon w zagłębienie głowicy, łączyło z korpusem poprzez zahaczenie drutem i... rzut do góry! Była na tyle wyważona, że przy zgrabnym rzucie spadała głowicą w dół, a korpus siłą bezwładności detonował kapiszon. Od jakości kapiszona, a czasem ilości tychże, zależało jak głośny efekt się osiągało.
Pamiętam, że była to... nasza broń przeciwko dozorczyni (brrrr, mało kto ją lubił). Bombkę uwiązaną na sznurku rzucaliśmy w kierunku jej drzwi (prowadziły z bramy zamykanej drzwiami wejściowymi - to ten narożny budynek z numerem 149, przy stacji benzynowej, obok ul. Suligowskiego). Huk w tej bramie był spotęgowany. A sznurek dawał nam kilkumetrowy handicap w przypadku pościgu grubej dozorczyni.

Alem się nawspominał - wybaczcie, że tak długo

To jeszcze w nawiązaniu do spaceru kilka zdjęć PZL P-50 Jastrząb przewiezionego z Okęcia na teren montowni Citroena przy Górnośląskiej z października '39.

Śliczności, śliczności. Zaraz będą moje