Kolejka Marecka - zaciekawiamy Warszawą

emka 1471 napisał:

żeby żółtko na surowo ?

Czyli jajka na miękko też nie uznajecie? A sadzone, jakie ma być - z żółtkiem o konsystencji kaszanki? Zasadniczo, nie dyskutuję o gustach. Tym jednak razem, muszę przyznać, trochę mnie trzepnęło. Ano cóż...

A kogel mogel? Ja akurat jakoś tego nie jadam - choć na pewno bym zjadł, gdyby dali (w końcu składniki są jadalne ) - ale panie to na ogół raczej lubią.

Odnośnie zamieszania... Mam nadzieję, że nas jutro powiadomisz o wyniku owego potwierdzania rezerwacji?

Spanikowanych perspektywą wbicia jajka do tatara pragnę uspokoić. O ile mnie pamięć nie myli od pewnego czasu w gastronomii istnieje zakaz podawania surowych jaj w związku z zagrożeniem salcią (wprowadzono to jeszcze za bolszewika, kiedy truły się całe wsie na weselach i komuniach). Można z jajem z własnego kurnika, lub kupionym u "baby" udać się do lokalu, ale nikt nikogo nie zmusza.
A z tatarem mam pewne wspomnienie, o którym kiedyś chyba tutaj pisałem (a jak nie, to na kielmonowie w zamierzchłych czasach ). Dawnymi czasy, za późnego bolszewika, poszliśmy z kumplami na setę do restauracji (chyba to w ś.p. "Rzeszowskiej" było), przy czym określenie "seta" było czysto umowne.
Przy sąsiednim stoliku siedział samotnie facet . Widać było, ze dokonuje pradawnego obrzędu napicia się czystej po wypłacie. Za bolszewika, jak to za bolszewika, w celu podniesienia kultury picia (oficjalnie) był obowiązek zamówienia do lornety czegoś do jedzenia - przynajmniej zakąski. Już nie pamiętam, czy nie było nic innego, czy pamiętające Najjaśniejszego Pana Franciszka Józefa śledzie i sałatki w witrynie stopiły się strukturalnie w jedno z półmiskami. W każdym razie samotny facet otrzymał do procentów tatara. Kiedy kelner Boguś (zwany też Leninem z powodu podobnej do Włodzimierza Ilicza glacy) postawił przed nim talerz z surowizną (wszystkie składniki osobno - jak w książkach piszą), ten się filozoficznie zadumał. Po kilku minutach milczącego wpatrywania w tatara dziarsko wziął widelec do ręki, po czym wpierniczył osobno mięso, żółtko, cebulkę, ogórki, przepijając to zamówioną gorzałą. Nie muszę wam mówić, że widząc to skręcaliśmy się pod stołem ze śmiechu.

chrisfox napisał:

Tu się zresztą nasuwają gorzkie refleksje. On był z tych lepszych. Współcześni przybysze, zadowalają się raczej samym faktem zamieszkania. Do głowy im nie przyjdzie, żeby się asymilować. Kultura? Toć przywieźli swoją - a komu się to nie będzie podobało, ten dostanie także po ryju (był kiedyś taki dowcip, ale to akurat nic śmiesznego). Inna rzecz, że to miasto w ciągu ostatnich pięćdziesięciu kilku lat i tak zamieniło się w obrzydliwą wiochę.

Takie podejście świetnie zostało zilustrowane przez Bareję, w mocno leciwym filmie "Nie róży bez ognia". Niejaka Lusia, Zenek i ojciec Lusi to wręcz akademickie przykłady asymilowania miasta do nowych mieszkańców ( nie odwrotnie). Z tego co pamiętam u Lusi wyznacznikiem awansu była jeszcze praca w telewizji (a jakże!). To nic, że w charakterze gońcówny.
I jeszcze świetny Łazuka w modelowej nowobogackiej papasze na łbie ("Francik jestem i nie lubię chamstwa. Wie pani ?!") .

Zmieniły się czasy. Ponoć jak usilnie trąbią media ustroje polityczne i  gospodarcze też. A problem pozostał. Chyba nierozwiązywalny.

P.S.
Z Barei to jeszcze przypomniały mi się słowa żony dźwigowego Kotka o tym, że najważniejsze, iż są już warszawiakami.

Yorik napisał:

słowa żony dźwigowego Kotka o tym, że najważniejsze, iż są już warszawiakami.

A mi się przypominają słowa Balcerkowej, która  na pytanie Anioła jak się pani podoba nowe mieszkanie odpowiedziała:
Jak ktoś przez całe życie mieszkał w mieście, to się za chiny do wiochy nie przyzwyczai.

No dobra, to trzeba się zbierać na te flaki...

roox napisał:

No dobra, to trzeba się zbierać na te flaki...

Flakowa uczta nie wiedzieć czemu zaczeła się od końca  . ??
Najpierw wszyscy zjedli śledziki, które ponoć miały być dla tych co nie przepadają ani za flaczkami ani za  tatarem. Potem Ci co wzdrygali sie przed flakami bo żle z nazwy patrzy posmakowali i powiedzieli że nie taki diabeł straszny jak go "gotują"
Potem Ci co zjedli to popili, a że popitka była przednia to ... pozdrawiam całą ekipę po stokroć!! Nawet tą z tej gorszej połowy stolika co się opóżniali i wogóle

Ostatnio edytowany przez emka 1471 (28.05.2009 23:34:42)

Rodzinne flaki na Chłodnej


I tatary

Dziękuję wszystkim za wyborową ucztę we wspaniałym towarzystwie (ciąg dalszy relacji nastąpi, tylko na razie mój komputer odmówił współpracy). Dobranoc

W trakcie się okazało, że to była wigilia - z tradycyjnymi flakami i wigilijnym tradycyjnym tatarem - a ja nie przyniosłem nawet choinki

Był jeszcze jakiś fajny okolicznościowy tekst o flakach i nawet go sobie nagrałem, ale z powodu (własnego) potwornego rechotu nie jestem w stanie zrozumieć treści. Bodajże: kto mi zrobi zdjęcie z moimi flakami?

Nie wiem, czy do wszystkich ta informacja w ogólnym dzikim wrzasku dotarła - niedawno specjalna ekipa (jeden historyk dyplomowany i dwoje jeszcze nie) poszukiwała na Solcu śladów p. Sucheckiej. Znaleźli i podobało im się.

Muszę dołączyć wyrazy uznania dla pp. Restauratorów. Poziom generowanego przez nas hałasu był chyba nie gorszy, niż na lotnisku - choć merytorycznie przypominało to raczej zoolog

Mam nadzieję, że komputer prędko przeprosi się z Anią. Zdjątka - mam wrażenie - były niezłe, choć być może po ich obejrzeniu ktoś stwierdzi, że przedstawiają obraz całkowitego upadku moralnego i intelektualnego...

roox napisał:

Mam nadzieję, że za jakiś czas to powtórzymy

Tu nie jesteś odosobniony

roox napisał:

Mam tylko wrażenie, że nieco alkoholu wypiłem

Owszem, chyba tak...

A Grzesiowi rzeczywiście należą się specjalne podziękowania. Pomysł był znakomity.

chrisfox napisał:

[...] obraz całkowitego upadku moralnego i intelektualnego...

Upadku? Chyba sflaczenia.